Fafik's travels 8 - Roztocze

Wczoraj przemierzaliśmy bezkresne Bory Tucholskie, by dziś lotem sokoła wędrownego znaleźć się w jednym z najbardziej niedocenionych turystycznie regionów Polski - Roztoczu.
Ludzie na szlakach to rzadkość, a częściej można spotkać dzikie zwierzęta, obserwować rzadkie rośliny czy w samotności podziwiać osobliwości przyrodnicze.
Pojechałem tam dwa lata temu razem ze swoją dziewczyną Lucy i zakochaliśmy się w tym miejscu.

Zwierzyniec to wrota do tej zaczarowanej krainy.

Mieści się tutaj siedziba Roztoczańskiego Parku Narodowego gdzie należy nabyć bilety wstępu, bez których lepiej nie chodzić po szlakach.
Pobliska Bukowa Góra to doskonałe miejsce do podziwiania roztoczańskiej panoramy rozpościerającej się u naszych stóp (zdjęcie pierwsze).
Schodząc z niej, przejdźmy się nad Stawy Echo służące m.in. za kąpielisko, które napełniane są wczesną wiosną, a na przełomie października i listopada woda jest spuszczana.

Nad ich brzegiem mieści się hodowla konika polskiego, czyli potomków słynnego tarpana.

Posilić możemy się w Karczmie Młyn, znajdującej się w centrum miasteczka, nad brzegiem stawu, na którego wysepce postawiono barokowy kościółek.

Tym co stanowi o niepowtarzalnym pięknie Roztocza są zimne wody rzeki Wieprz i strumieni (Tanew, Jeleń, Sopot, Szum), które płynąc przez niewielkie spękania tektoniczne, tworzą malownicze wodospadziki zwane szumami, szypotami, sopotami lub porohami.
Żeby podziwiać te cuda najlepiej udać się do Suśca i przejść 17 km szlak, zaczynając od najwyższego ;-) wodospadu na potoku Jeleń,

by dojść do rezerwatu "Nad Tanwią", w którym ta mała rzeczka spływa po 24 progach.

Te kilka atrakcji, które tutaj przedstawiłem to zaledwie wstęp do bliższego zapoznania się z tą krainą, pozostającą w symbolicznym cieniu obleganych Tatr, Bałtyku czy Mazur.