Powstanie najważniejszego prawosławnego miejsca kultu, wiąże się z epidemią cholery, która wybuchła w lipcu 1710 w pobliskich Siemiatyczach. Spowodowało to panikę wśród mieszkańców miasta, którzy zaczęli masowo je opuszczać kryjąc się w okolicznych lasach. Uciekinierzy znaleźli schronienie na wzgórzu, spod którego wypływa strumień. Legenda głosi, że kto napił się wody z tego cieku ten ocalał z pogromu.
Obecnie znajduje się tutaj utworzony w 1947 monaster żeński Świętych Marty i Marii, 3 klasztorne cerkwie: Przemienienia Pańskiego (świątynia parafialna), Ikony Matki Bożej Wszystkich Strapionych Radość i refektarzowa – Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy, 2 Domy Pielgrzyma (drewniany i murowany) oraz prawosławny cmentarz, a cały teren porastają drzewa i niezmierzony las krzyży wotywnych.
W nocy 12/13 lipca 1990 została podpalona cerkiew Przemienienia Pańskiego. Ogień strawił doszczętnie całą świątynię. Ocalał jedynie ewangeliarz oraz dwie ikony – św. Mikołaja i Zbawiciela.
Świątynia została odbudowana, jednakże ślady pożaru pozostały do dzisiaj, na krzyżach stojących najbliżej budynku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz