Komiksowa dekada - 2005

Niestety Post coraz bardziej staje się wydawnictwem-widmo.
Wszyscy myślą, że już padło, a ono niespodziewanie znowu coś wydaje (tak jest do teraz).
Jednym słowem - męka.

Skromniutkim komiksem „Blaki”, wydawnictwo Timof i cisi wspólnicy z hukiem ląduje w gronie niezbyt licznych polskich wydawców.

W przyszłości razem z Kulturą Gniewu, która z jednoosobowego projektu, przekształca się w trio, łapiąc tym samym wiatr w żagle, sięgając po zagranicznych twórców, będą nadawali ton w promowaniu ambitniejszych pozycji.
Muszę jednak przyznać, że początkowo polityka wydawnicza Timofa była dla mnie bardziej niż dziwna.
Publikowanie jakiś „Wacianych Kaflików…” czy „Gangów Radomia” na kredowym papierze stanowiło swego rodzaju kuriozum.
Jak się okazuje, nie byłem odosobniony w takim osądzie ;)

Dodatkowo wśród nowych wydawców melduje się Taurus Media z najlepszą serią wydawaną do dzisiaj – „Żywe trupy”, czy ślicznym albumem o bitwie pod Termopilami Franka Millera – „300”.

Mandragora sama sobie zaczyna kopać grób.
Po pierwsze wydając kolekcjonerskie trejdy tego, co wcześniej wypluła w formacie zeszytowym, po drugie wyprzedając te zeszyty za bezcen na Allegro i w Taniej Książce.
Takich świństw czytelnikom się nie robi i chociaż częściowo próbuje się zrehabilitować wydając nagrodzony we Francji komiks Polaków – „Przebiegłe dochodzenie Ottona i Watsona” oraz superbohaterskie Essentiale.
Koniec końców dogorywa marnie dwa lata później.

Egmont formatuje serię Mistrzów Komiksu, od teraz ma być bardziej elitarnie, ekskluzywnie, w limitowanych nakładach, wysokiej cenie i ogólnie fafarifa.
Na pierwszy ogień idzie oszalały Batman w „Azylu Arkham”

Cud, miód, ultramaryna!!!

Komiksowy strumień świadomości Moebiusa – „Feralny Major”, również (słusznie) trafia do tej serii.

Z tegorocznych festiwali zaliczam tylko warszawską WSKę, a najfajniejszą zdobyczą jest topielica od Marka Oleksickiego.